Her Pazar yatmadan önce önümdeki haftanın yapılacak işlerini düşünürüm. Sanırım zihnimi nelerle karşılaşacağına dair önceden bilgilendiriyorum.
Ve fark ediyorum ki hala geçmişten sürünerek gelen ertelenmiş işlerim var.
Her haftanın yapılacak işleri arasına sıkışıp benle beraber geliyorlar.
Bir yandan kendime hiç yakıştıramamanın rahatsızlığını hissederken, diğer yandan da geriliyorum. Yani iki türlü de zararı benim haneme yazıyor. Ve buna ben, yani kendim sebep oluyorum.
Araştırmalar, yetişkinlerin yaklaşık %20'sinin kronik olarak erteleme yaptığını gösteriyor. Aynı araştırmalar Üniversite öğrencilerinin yaklaşık %50'sinin tutarlı ve kronik bir şekilde erteleme yaptığını, %75'inin ise kendilerini erteleyici olarak gördüğünü söylüyor. İşyerlerinde de çalışanların %76sı günlük işlerini en az bir saat erteliyormuş. Bir maili atmayı ertelemekten tutun da akşam yatma zamanını ertelemeye kadar onlarca şeyi erteliyoruz. Bu erteleme işi dünyada da ciddi bir sorun haline geldi. Ben de şahidim ki Koçluk çalışmalarımda bu konu sıklıkla gündeme geliyor.
Bir nev’i insanın kendi kendini sabote etmesi olarak da tanımlayacağım bu durum geçmişte, genellikle bir zaman yönetimi sorunu olarak görülüyordu, ancak son araştırmalar ertelemenin ruh hali düzenlemesiyle bağlantılı olduğunu gösteriyor.
Hatta bu öyle bir durum ki birikmeye başlayınca insan baş etmekte de zorlanıyor. Hayatlarımızı etkilemeye başlıyor. Olumsuz etkiliyor tabi. İşin kalitesi düşüyor. Yarattığı stres ve kaygı hem bedensel hem zihinsel sorunlara yol açıyor.
Aslında bütün mesele bu ruh hali durumumuzu nasıl yöneteceğimizi bilmemekte. Kaçıyoruz, bazı şeylerden.
Benim bu gibi durumlarda yaptığım bir uygulama var. İşe yarıyor.
Siz de erteleyenledenseniz tavsiye ederim;
Önce kendinize ertelediğiniz konu her ne ise onu neden ertelediğinizi sorun?
Yüzeysel cevap genelde “bilmiyorum” olacaktır ama siz biraz daha derinlerinize bakın. Hatta kendinizi zorlayıp sıkıştırın! Acaba neden kaçıyorsunuz? Ya da yerine neyi tercih ediyorsunuz?
Sonra kendinize iki tane liste yapın. Birinci listeye bu görevi bitirirseniz sonuçlarının neler olacağını yazın. İkinci listeye ise bu görevi bitirmezseniz sonuçlarının neler olacağını yazın. Bunları yazarken lütfen kendinizi, en yakınlarınızı, ailenizi, arkadaşlarınızı, iş arkadaşlarınızı, yöneticilerinizi düşünün ve bu durumun onlar için de ne anlama geleceğini hayal edin.
Geldik en önemli yere: Bu görevi bitirmekte kararlı olup olmadığınıza bakın. Eğer kararlıysanız kendinizle bir anlaşma yapın. Eğer kararlı değilseniz listeden çıkartıp atın.
Son olarak kendinizle yaptığınız anlaşmanın sonrasında sizi bir adım ileriye taşıyacak kolay bir “ilk adım” bulun. Kolay bir şeyle başlayın. Bunu yapınca artık tetiklenme oluşacak ve diğer adımları da atabileceksiniz.
Ya da tüm bunları yapmakta zorlanıyorsanız kendinize bir koç bulun.
Bu çalışmaları en güzel şekilde koçunuzla yapabileceğinizi biliyor musunuz ?